حندقوقی

لغت نامه دهخدا

حندقوقی. [ ح ِ دَ قا ] ( معرب ، اِ ) حَندَقوقی ̍ حَندَقَوقی ̍. حَندَقوقا. نباتی است که در عربی آنرا ذُرَق گویند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). حباقا. ( بحرالجواهر ). عرفضان. رجوع به حندقوق و رجوع به تحفه حکیم مؤمن و مخزن الادویه شود. || گیاهی است که از آن شاخه های دراز و باریک و میان تهی و خوشبوروید و از نی آن توتون گیرند. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) شبدر

پیشنهاد کاربران

بپرس