حنبال

لغت نامه دهخدا

حنبال. [ حِم ْ ] ( ع ص ) فربه پرگوشت. ( منتهی الارب ). لحیم. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کثیرالکلام. ( اقرب الموارد ). بسیارگوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس