حناکل
لغت نامه دهخدا
حناکل. [ ح ُک ِ ] ( ع اِ ) حَنکَل. ناکس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کوتاه. ( منتهی الارب ). قصیر. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || درشت و سطبر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید