حنان اشل ( Hanan Eshel ) ( زاده ۰۱۹۵۸−۰۷−۲۵ ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۸ در قِخُوُت، درگذشته ۰۲۰۱۰−۰۴−۰۸ ۸ آوریل ۲۰۱۰ ) باستان شناس و مورخ اسرائیلی که در زمینه مطالعات طومارهای دریای مرده شناخته شده بود، اگرچه در زمینهٔ دورهٔ حشمونیان و بارکوخبا نیز تحقیقاتی انجام داده. علاوه بر این او به همراه مِگن بِروشی تعدادی غار مسکونی را در مجاورت قمران کشف کرد و در این زمینه انتشارات ارزشمندی داشت.
... [مشاهده متن کامل]
اشل آموزش آکادمیک خود را در دانشگاه عبری اورشلیم گذراند، مدرک کارشناسی خود را در مؤسسه باستان شناسی این دانشگاه در سال ۱۹۸۴م. اخذ کرد، سپس مدارج کارشناسی ارشد را بین سال های ۱۹۸۸–۱۹۸۵م. و دکترای را در سال ۱۹۹۳م. در دپارتمان تاریخ یهود به پایان رساند. رسالهٔ دکترای او در مورد ریشه های سامریی گرایی بود. از سال ۱۹۹۰م. حین پژوهش در مقطع دکترا، تدریس در بخش مطالعات سرزمین اسرائیل و باستان شناسی در دانشگاه بار - ایلان را آغاز کرد. او ۲۰ سال در دانشگاه بار - ایلان تدریس کرد و در سال ۱۹۹۹م. به درجهٔ دانشیاری رسید. او بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ به عنوان مدیر دپارتمان باستان شناسی این دانشگاه خدمت کرد.
اشل به عنوان یک باستان شناس، بین سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۳م. در تعدادی از غارهای باستانی در صحرای یهودیه - جایی که پناهندگان شورش بار کوخبا برای فرار از دست رومیان به آن ها پنهان بردند، پژوهش کرد. او در غاری نزدیک اریحا ۱۹ سند تجاری به زبان های عبری، آرامی و یونانی پیدا کرد. سپس بین سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹م. پنج فصل سرپرست کاوش تل یتیر نزدیک شهر عراد بود. اشل در سال های ۱۹۹۶، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲م. سه فصل را همراه با مگن بروشی در قمران پژوهش کرد و بقایای تعدادی غار که در زمان حیات شهرک قمران مسکون بودند، شناسایی کرد.
در سال ۲۰۰۴م. به اشل بخش هایی از متون عبری باستانی نشان داده شد که طبق گزارش ها در بازار سیاه عرضه معامله می شد و ظاهراً این کار از سوی فردی که این متون را نگه داشته بود، به منظور تخمین ارزش مادی آن ها بود. یک سال بعد، اشل متوجه شد که متون هنوز به فروش نرسیده، پس بودجه ای از دانشگاه بار - ایلان برای خرید آن ها دریافت کرد، و پس از خرید آن ها را به ادارهٔ آثار باستانی اسرائیل تحویل داد. او معتقد بود قطعات مکتوب مربوط به کتاب سفر لاویان است که مبدأ آن یکی از غارهای نهال آروگوت است که در قرن دوم میلادی، پناهگاه رومیان بود.
... [مشاهده متن کامل]
اشل آموزش آکادمیک خود را در دانشگاه عبری اورشلیم گذراند، مدرک کارشناسی خود را در مؤسسه باستان شناسی این دانشگاه در سال ۱۹۸۴م. اخذ کرد، سپس مدارج کارشناسی ارشد را بین سال های ۱۹۸۸–۱۹۸۵م. و دکترای را در سال ۱۹۹۳م. در دپارتمان تاریخ یهود به پایان رساند. رسالهٔ دکترای او در مورد ریشه های سامریی گرایی بود. از سال ۱۹۹۰م. حین پژوهش در مقطع دکترا، تدریس در بخش مطالعات سرزمین اسرائیل و باستان شناسی در دانشگاه بار - ایلان را آغاز کرد. او ۲۰ سال در دانشگاه بار - ایلان تدریس کرد و در سال ۱۹۹۹م. به درجهٔ دانشیاری رسید. او بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ به عنوان مدیر دپارتمان باستان شناسی این دانشگاه خدمت کرد.
اشل به عنوان یک باستان شناس، بین سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۳م. در تعدادی از غارهای باستانی در صحرای یهودیه - جایی که پناهندگان شورش بار کوخبا برای فرار از دست رومیان به آن ها پنهان بردند، پژوهش کرد. او در غاری نزدیک اریحا ۱۹ سند تجاری به زبان های عبری، آرامی و یونانی پیدا کرد. سپس بین سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹م. پنج فصل سرپرست کاوش تل یتیر نزدیک شهر عراد بود. اشل در سال های ۱۹۹۶، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲م. سه فصل را همراه با مگن بروشی در قمران پژوهش کرد و بقایای تعدادی غار که در زمان حیات شهرک قمران مسکون بودند، شناسایی کرد.
در سال ۲۰۰۴م. به اشل بخش هایی از متون عبری باستانی نشان داده شد که طبق گزارش ها در بازار سیاه عرضه معامله می شد و ظاهراً این کار از سوی فردی که این متون را نگه داشته بود، به منظور تخمین ارزش مادی آن ها بود. یک سال بعد، اشل متوجه شد که متون هنوز به فروش نرسیده، پس بودجه ای از دانشگاه بار - ایلان برای خرید آن ها دریافت کرد، و پس از خرید آن ها را به ادارهٔ آثار باستانی اسرائیل تحویل داد. او معتقد بود قطعات مکتوب مربوط به کتاب سفر لاویان است که مبدأ آن یکی از غارهای نهال آروگوت است که در قرن دوم میلادی، پناهگاه رومیان بود.
