حنابل

لغت نامه دهخدا

حنابل. [ ح ُ ب ِ ] ( ع ص ) سطبر و استوار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
- وتر حنابل ؛ وتر ستبر و استوار. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس