حنابج
لغت نامه دهخدا
حنابج. [ ح ُ ب ِ ] ( ع ص ) سطبر پرگوشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). ستبر پرگوشت. ( ناظم الاطباء ). حُنبُج. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حنبج شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید