[ویکی نور] محمد بن فتوح حمیدی، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می باشد.
کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند
او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته اند
وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموختو از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.
از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.
ایشان صاحب کتاب های «الجمع بین الصحیحین» و «جذوة المقتبس فی تاریخ علماء الأندلس» می باشد و در 488ق، وفات یافته است.
کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند
او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته اند
وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموختو از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.
از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.
ایشان صاحب کتاب های «الجمع بین الصحیحین» و «جذوة المقتبس فی تاریخ علماء الأندلس» می باشد و در 488ق، وفات یافته است.
wikinoor: حمیدی،_محمد_بن_فتوح