حمیدی

/hamidi/

لغت نامه دهخدا

حمیدی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حمید.

حمیدی. [ ح َ ] ( اِخ ) یکی از شعرای کشمیر است و در نعت حضرت علی بن ابیطالب ( ع ) گوید:
مرتضی آنکه شه مسند عالی نسبی است
آفتابی است که برج شرفش دوش نبی است.
( قاموس الاعلام ).

فرهنگ فارسی

ابو عبد الله محمد ابن نصر فتوح بن عبد الله اندلسی معروف به حمیدی ( ف. ۴۸۸ ه. ق . ) از دانشمندان علم حدیث و صاحب کتاب الجمع بین صحیحی البخاری و ملسم .
یکی از شعرای کشمیر است و در نعت حضرت علی علیه السلام شعر گفته است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حمیدی (ابهام زدایی). حمیدی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • عبدالله بن زبیر حمیدی، محدث و فقیه مشهور سده دوم و سوم• محمد بن فتوح حمیدی، حافظ، محدّث، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم• سید جعفر حمیدی، استاد تمام دانشگاه شهید بهشتی تهران• عبدالواحد حمیدی، فقیه مالکی و قاضی مغربی قرن دهم و یازدهم
...

پیشنهاد کاربران

بپرس