حمیدرضا جلایی پور ( زادهٔ ۱۳۳۶ ) روزنامه نگار و فعال اجتماعی اهل ایران است. او عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران و از اعضای اصلی انجمن جامعه شناسی ایران و مسئول گروه های علمی - تخصصی این انجمن است. او مدیرمسئول روزنامه های جامعه و نوسازی و همچنین رئیس شورای سیاستگذاری روزنامهٔ نشاط بود.
... [مشاهده متن کامل]
حمیدرضا جلایی پور در سال ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمد. او در دبیرستان علوی تحصیل کرد. او در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک وارد تکنیکوم نفیسی ( دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی فعلی ) شد. او در جریان انقلاب اسلامی از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشگاه ها بود.
دورهٔ کارشناسی و ارشد جامعه شناسی را در دانشگاه تهران با رتبه ممتاز در سال های ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۱ گذراند. او دکتری تاریخ خود را از رویال هالووی، دانشگاه لندن در ۱۳۷۶ اخذ نمود. عنوان پایان نامه اش «The Iranian revolution, mass mobilization and Its continuity» بود.
حمیدرضا جلایی پور در سال ۱۳۵۷ و در ابتدای انقلاب، زمانی که ۲۱ سال داشت به عنوان فرماندار نقده انتخاب شده و به نقده رفت. وی تا سال ۱۳۶۲ فرماندار نقده بود و از این زمان به عنوان فرماندار مهاباد انتخاب شد. چندی بعد، به عنوان معاون سیاسی امنیتی استانداری کردستان انتخاب شده و تا سال ۱۳۶۷ در این سمت ماند. پس از پایان جنگ ایران و عراق به وزارت امور خارجه منتقل می شود و چندی بعد با دریافت بورس تحصیلی به انگلستان رفته و در رشتهٔ جامعه شناسی در مقطع دکترا در دانشگاه لندن تحصیل می کند و در آنجا به ادارهٔ انجمن اسلامی دانشجویان دانشجویان خارج از کشور می پردازد.
حمیدرضا جلایی پور در زمانی فرماندار نقده بود که این مناطق کانون تحولات و درگیری در کردستان بود و سازمان ها و احزاب کرد و چپ به درگیری مسلحانه با حکومت جمهوری اسلامی می پرداختند. از اوایل سال ۱۳۶۲ درگیری های شدیدی میان دو طرف رخ داد. در ۱ خرداد ۱۳۶۲، محمد بروجردی از فرماندهان سپاه پاسداران در جادهٔ مهاباد به نقده کشته شد. در این زمان، ۵۹ نفر از جوانان مهاباد که بیشتر آن ها در ماه های نخست سال ۱۳۶۲ دستگیر شده بودند و در زندان به سر می بردند و تعدادی از آنان نیز زیر ۱۸ سال سن داشتند، همگی به شهر تبریز انتقال داده شده و با حکم دادگاهی در تبریز در روز ۱۲ خرداد ۱۳۶۲ همگی اعدام شدند. همزمان با این اعدام ها، بیانیه ای از سوی فرمانداری منتشر شد که حاوی نام ۵۹ نفر اعدام شده بود و حمیدرضا جلایی پور، فرماندار وقت، دستور انتشار آن را صادر کرده بود. نیروهای کُرد مخالف جمهوری اسلامی همواره جلایی پور را مسئول این اعدام ها و نیز بسیاری از مسائل پیش آمدهٔ دیگر در شورش ۱۳۵۷ کردها در ایران می دانند.
... [مشاهده متن کامل]
حمیدرضا جلایی پور در سال ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمد. او در دبیرستان علوی تحصیل کرد. او در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک وارد تکنیکوم نفیسی ( دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی فعلی ) شد. او در جریان انقلاب اسلامی از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشگاه ها بود.
دورهٔ کارشناسی و ارشد جامعه شناسی را در دانشگاه تهران با رتبه ممتاز در سال های ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۱ گذراند. او دکتری تاریخ خود را از رویال هالووی، دانشگاه لندن در ۱۳۷۶ اخذ نمود. عنوان پایان نامه اش «The Iranian revolution, mass mobilization and Its continuity» بود.
حمیدرضا جلایی پور در سال ۱۳۵۷ و در ابتدای انقلاب، زمانی که ۲۱ سال داشت به عنوان فرماندار نقده انتخاب شده و به نقده رفت. وی تا سال ۱۳۶۲ فرماندار نقده بود و از این زمان به عنوان فرماندار مهاباد انتخاب شد. چندی بعد، به عنوان معاون سیاسی امنیتی استانداری کردستان انتخاب شده و تا سال ۱۳۶۷ در این سمت ماند. پس از پایان جنگ ایران و عراق به وزارت امور خارجه منتقل می شود و چندی بعد با دریافت بورس تحصیلی به انگلستان رفته و در رشتهٔ جامعه شناسی در مقطع دکترا در دانشگاه لندن تحصیل می کند و در آنجا به ادارهٔ انجمن اسلامی دانشجویان دانشجویان خارج از کشور می پردازد.
حمیدرضا جلایی پور در زمانی فرماندار نقده بود که این مناطق کانون تحولات و درگیری در کردستان بود و سازمان ها و احزاب کرد و چپ به درگیری مسلحانه با حکومت جمهوری اسلامی می پرداختند. از اوایل سال ۱۳۶۲ درگیری های شدیدی میان دو طرف رخ داد. در ۱ خرداد ۱۳۶۲، محمد بروجردی از فرماندهان سپاه پاسداران در جادهٔ مهاباد به نقده کشته شد. در این زمان، ۵۹ نفر از جوانان مهاباد که بیشتر آن ها در ماه های نخست سال ۱۳۶۲ دستگیر شده بودند و در زندان به سر می بردند و تعدادی از آنان نیز زیر ۱۸ سال سن داشتند، همگی به شهر تبریز انتقال داده شده و با حکم دادگاهی در تبریز در روز ۱۲ خرداد ۱۳۶۲ همگی اعدام شدند. همزمان با این اعدام ها، بیانیه ای از سوی فرمانداری منتشر شد که حاوی نام ۵۹ نفر اعدام شده بود و حمیدرضا جلایی پور، فرماندار وقت، دستور انتشار آن را صادر کرده بود. نیروهای کُرد مخالف جمهوری اسلامی همواره جلایی پور را مسئول این اعدام ها و نیز بسیاری از مسائل پیش آمدهٔ دیگر در شورش ۱۳۵۷ کردها در ایران می دانند.
