حمیدالدین کرمانی

[ویکی فقه] کرمانی، حمید الدین، احمد بن عبدالله ابوالحسن، سخنگوی بزرگ فلسفه اسماعیلیه در دورۀ خلافت فاطمیِ الحاکم بأمرالله (۳۸۶-۴۱۱) است.
کرمانی نمایندۀ تفکر اسماعیلی در پیشرفته ترین صورت نظری آن بود که تا روزگار او، در خلال بیش از یک قرن ، عمیقاً بسط یافته بود.
بدین گونه، وی بر جریانهای متنوع پیش از خود در متون اسماعیلی، از جمله بر اندیشه نوافلاطونی اسلاف عمده اش، مانند ابویعقوب سجستانی ، احاطه داشت و آن ها را با اندیشه هایی هماهنگ با فلسفۀ فارابی و ابن سینا تلفیق کرده بود.

شخصیت کرمانی
دربارۀ شخصیت کرمانی بیش از آنچه در توضیحها و اشاره های پراکنده در نوشته های خود او آمده است، اطلاعی در دست نیست.
به نظر می رسد این محدودیت حتی در مورد طیّبیان اسماعیلی متأخر یمن نیز – که به تکریم و حتی تقدیس کرمانی پرداخته اند – صدق می کند ودانسته های ایشان دربارۀ وی و آثارش ظاهراً چندان وسیع تر از اطلاعات کنونی ما نبوده است.

اصل کرمانی
از نسبت کرمانی بر می آید که اصل او از کرمان بوده و احتمالا بعدها ارتباط خود را با آن منطقه، به ظنّ قوی در مقام اداره کنندۀ امور دعوت، حفظ کرده است.
او در عراق ، به ویژه در بغداد و بصره ، فعال بوده و احتمالاً سرانجام به ریاست دعوت در سراسر آن منطقه رسیده است.

رهبری دعوت در قلمرو ایران و عراق
...