حمید بن عبدالملک ال مهلب

[ویکی فقه] حمید بن عبدالملک آل مهلب. حمید بن عبدالملک بن مهلب، از شخصیت های خاندان آل مهلب می باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی منسوب به مهلّب بن ابی صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.
حمید بن عبدالملک بن مهلب؛ آنگاه که یزید بن مهلب به بصره حمله برد (۱۰۱ق/۷۱۹م)، حمید همراه پدرش عبدالملک در آن جا بود. اندکی بعد برای شفاعت از یزید به نزد خلیفه، یزید بن عبدالملک رفت و برای عمو و خاندانش امان نامه گرفت و همراه خالد بن عبدالله قسری و عمرو بن یزید حکمی آهنگ بازگشت کرد. ولی خالد بن عبدالله و عمرو بن یزید در راه به حواری بن زیاد بن عمروالعتکی که از مقابل یزید بن مهلب گریخته بود، برخوردند و به تحریک او از بردن امان نامه خودداری کردند و حمید بن عبدالملک را به عبدالرحمن بن سلیمان کلبی عامل خراسان تسلیم کردند. عبدالرحمن نیز حمید را به نزد خلیفه، یزید بن عبدالملک فرستاد و خلیفه او را با خالد بن یزید به زندان افکند و هر دو تا هنگام مرگ در زندان بودند.
محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۵۸۴.
۱. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۵۸۴.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.
...