حمیدرضا استیلی ( زادهٔ ۱۲ فروردین ۱۳۴۶ ) بازیکن سابق و مربی فوتبال اهل ایران است. او ۸۲ بازی ملی در کارنامه خود دارد و بیشتر فعالیت های باشگاهی خود را در پرسپولیس گذرانده است. گلی که استیلی برای تیم ملی ایران به تیم ملی آمریکا ( در رقابت های جام جهانی ۱۹۹۸ ) زد، ماندگار شد و بازتاب فراوانی یافت. این گل بعدها به عنوان گل قرن انتخاب شد. حمید استیلی در ۸۲ بازی ملی با ۱۶ گل زده ( ۱۲ گل ثبت شده در فیفا ) که در پست او ( هافبک ) ، آمار گل خوبی به حساب می آید، یکی از بازیکنان تأثیرگذار در تیم ملی ایران به شمار می رفت.
... [مشاهده متن کامل]
حمید استیلی در محلهٔ چهارصد دستگاه نازی آباد تهران به دنیا آمد و اصالت او به روستای اسطلو در شهرستان سراب ( استان آذربایجان شرقی ) می رسد. وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با امکانات اندک در آن زمان، وارد این رشته شد و توانست به تدریج در رده های سنی گوناگون تیم ملی فوتبال ایران حضور پیدا کند.
استیلی در مدت بازیگری فوتبال، شاگرد مربیانی چون فیروز کریمی، فرهاد کاظمی، علی پروین، جلال طالبی، غلامحسین مظلومی، منصور پورحیدری و بیژن ذوالفقارنسب بوده است. وی سابقه حضور در باشگاه های استقلال جنوب، پاس تهران، پرسپولیس، بهمن کرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور را دارد. استیلی از سال ۱۳۶۳ در ترکیب اصلی پاس تهران جای گرفت و ۸ سال بعد به پرسپولیس رفت؛ در سال ۷۲ از پرسپولیس جدا شد و سال ۷۷ مجدداً به این باشگاه بازگشت. وی در سال ۱۳۸۳ و بعد از بازی با سپاهان، از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد.
او در سال ۱۳۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با تیم ملی شوروی، نخستین بازی ملی خود را انجام داد. گل استیلی در جام جهانی ۱۹۹۸ که با ضربه سر به دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا زده شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت. او که می بایست در سال ۲۰۰۰ کاپیتان تیم ملی می بود، پیش از بازی با تیم ملی لبنان، بازوبند کاپیتانی را به علی دایی داد.
استیلی مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان کمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می کرد. در سال ۱۳۸۸، سرمربی استیل آذین تهران شد و در اواخر لیگ نهم از این تیم کنار گذاشته شد. استیلی در لیگ دهم ( چند هفته مانده به شروع لیگ ) ، به شاهین بوشهر پیوست؛ اما پس از فوت برادرش در فروردین ۱۳۹۰ و به خاطر مسائل روانی، از این سمت استعفا داد.
... [مشاهده متن کامل]
حمید استیلی در محلهٔ چهارصد دستگاه نازی آباد تهران به دنیا آمد و اصالت او به روستای اسطلو در شهرستان سراب ( استان آذربایجان شرقی ) می رسد. وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با امکانات اندک در آن زمان، وارد این رشته شد و توانست به تدریج در رده های سنی گوناگون تیم ملی فوتبال ایران حضور پیدا کند.
استیلی در مدت بازیگری فوتبال، شاگرد مربیانی چون فیروز کریمی، فرهاد کاظمی، علی پروین، جلال طالبی، غلامحسین مظلومی، منصور پورحیدری و بیژن ذوالفقارنسب بوده است. وی سابقه حضور در باشگاه های استقلال جنوب، پاس تهران، پرسپولیس، بهمن کرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور را دارد. استیلی از سال ۱۳۶۳ در ترکیب اصلی پاس تهران جای گرفت و ۸ سال بعد به پرسپولیس رفت؛ در سال ۷۲ از پرسپولیس جدا شد و سال ۷۷ مجدداً به این باشگاه بازگشت. وی در سال ۱۳۸۳ و بعد از بازی با سپاهان، از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد.
او در سال ۱۳۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با تیم ملی شوروی، نخستین بازی ملی خود را انجام داد. گل استیلی در جام جهانی ۱۹۹۸ که با ضربه سر به دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا زده شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت. او که می بایست در سال ۲۰۰۰ کاپیتان تیم ملی می بود، پیش از بازی با تیم ملی لبنان، بازوبند کاپیتانی را به علی دایی داد.
استیلی مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان کمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می کرد. در سال ۱۳۸۸، سرمربی استیل آذین تهران شد و در اواخر لیگ نهم از این تیم کنار گذاشته شد. استیلی در لیگ دهم ( چند هفته مانده به شروع لیگ ) ، به شاهین بوشهر پیوست؛ اما پس از فوت برادرش در فروردین ۱۳۹۰ و به خاطر مسائل روانی، از این سمت استعفا داد.
