حمور

لغت نامه دهخدا

حمور. [ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ حمار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حمار شود.

حمور. [ ح َ ] ( اِخ ) ( بمعنی الاغ ) و او پدر شکیم است که دینه دخت یعقوب را بی عصمت کرد. ( سفر پیدایش 33 : 19 ). و اولاد یعقوب او را بقتل رسانیدند. ( سفر پیدایش 34 : 36 ) ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

و او پدر شکیم است که دینه دخت یعقوب را بی عصمت کرد و اولاد یعقوب او را بقتل رسانیدند

پیشنهاد کاربران

بپرس