حملی

لغت نامه دهخدا

حملی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حمل.
- قضیه حملی ؛ ( اصطلاح منطق ) قضیه ای است که حکم بوقوع و لاوقوع نسبت در آن مشروط بشرط و مقید بقیدی نباشد مانند مردم جانور است یا مردم جانور نیست. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به اساس الاقتباس شود.

فرهنگ فارسی

(صفت ) ۱ - منسوب به حمل . ۲ - قضیه ایست که حکم بوقوع و لا وقوع نیست در آن مشروط بشرط و مقید بقیدی نباشد : (( مردم جانورست ) ) یا (( مردم جانور نیست . ) )

پیشنهاد کاربران

بپرس