حمله لشکری بن مردی به آذربایجان. حمله لشکری بن مردی به آذربایجان عنوان سلسلهٔ نبردهایی است که در ۳۲۶ و در پی حاکم شدن دیسم بن ابراهیم کردی بر آذربایجان و حملهٔ لشکری بن مردی به آن سامان، به وقوع پیوست. نهایتاً با حمایت نظامی وشمگیر زیاری از دیسم، لشکری بن مردی شکست خورده و کشته شد و حکومت آذربایجان در دست دیسم باقی ماند. البته مطابق توافق دیسم و وشمگیر، خطبهٔ آذربایجان به نام وشمگیر شد.
یوسف بن ابوالساج ( حک. ۳۱۵–۲۸۶ ) مقتدرترین امیر ساجی بود. در شوال سال ۳۱۵، خلیفه عباسی یوسف را به بغداد فراخواند تا با قرامطه ( به رهبری ابوطاهر جنابی ) مقابله کند. یوسف پذیرفت ولی سپاه چهل هزار نفره او شکست خورد و خودش اسیر و اعدام شد. [ ۱] پس از کشته شدن یوسف، خلافت عباسی کنترلِ مؤثر شمال غرب ایران را برای همیشه از دست داد. [ ۲] مرگ یوسف و درگیری جانشینان او، آذربایجان را با خلأ قدرت روبرو کرد. [ ۳]
پس از یوسف بن ابوالساج، برادرزاده اش به فرمان خلیفه حاکم آذربایجان شد ولی یک سال و نیم بعد در سال ۳۱۷، در شورش سپاهیانش به قتل رسید. بعد از او، حکومت قلمرو ساجیان به دست سرداران و غلامانشان افتاد. [ ۱] پس از مرگ او شخص دیگری[ یادداشت ۱] حکومت را به دست گرفت. حکومت او هم مدت زیادی دوام نیاورد و به نفر بعدی[ یادداشت ۲] رسید که تا سال ۳۲۳ آذربایجان را اداره می کرد. با قتل او در سال ۳۲۳، آذربایجان صحنهٔ درگیری حمدانیانِ عرب از یک طرف و اکراد و دیالمه از طرف دیگر شد. [ ۴]
دیسم ابتدا یکی از سرداران یوسف بن ابوالساج بود و به پشتوانهٔ او ترقی کرده بود. در سال ۳۲۶ او با استفاده از خلأ قدرت موجود و حمایت های فراوان اکراد حکومت آذربایجان را به دست گرفت. [ ۵] [ ۴] حکومت دیسم بر آذربایجان، مستقلانه آغاز شد و این منطقه دیگر در حوزهٔ اقتدار سیاسی خلافت نبود. خلیفه لاجرم به فرستادن منشور و توقیع و تظاهر حاکمان آذربایجان به بیعت، اکتفا می کرد. [ ۶]
همزمان با استیلای دیسم بر آذربایجان، آن سرزمین صحنهٔ درگیری ها و منازعات مختلف بود. [ ۶] مدت کوتاهی نگذشته بود که دیسم با حملهٔ «لشکری بن مردی»، نایب وشمگیر زیاری در جبال، مواجه گردید. [ ۷] لشکری بن مردی، فردی گیلی تبار بود که ابتدا از سرداران ماکان کاکی و بعدتر از سرداران مرداویج بود و پس از او به خدمت وشمگیر درآمده بود. او از جانب وشمگیر حکومت نواحی همدان را برعهده داشت. [ ۸] دیسم برای مقابله، سپاهی از طوایف کُرد جمع کرد. در طی دو ماه، دو نبرد رخ داد که در نتیجهٔ آنها دیسم شکست خورد و متواری شد. [ ۹] لشکری بن مردی تقریباً بر تمام قلمرو سابق دیسم تسلط پیدا کرد؛ اما شهر اردبیل مقاومت کرد و تسلیم دیالمه نشد. [ ۱۰] اردبیل بزرگترین شهر آذربایجان[ ۱۰] و پایتخت دیسم بود. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیوسف بن ابوالساج ( حک. ۳۱۵–۲۸۶ ) مقتدرترین امیر ساجی بود. در شوال سال ۳۱۵، خلیفه عباسی یوسف را به بغداد فراخواند تا با قرامطه ( به رهبری ابوطاهر جنابی ) مقابله کند. یوسف پذیرفت ولی سپاه چهل هزار نفره او شکست خورد و خودش اسیر و اعدام شد. [ ۱] پس از کشته شدن یوسف، خلافت عباسی کنترلِ مؤثر شمال غرب ایران را برای همیشه از دست داد. [ ۲] مرگ یوسف و درگیری جانشینان او، آذربایجان را با خلأ قدرت روبرو کرد. [ ۳]
پس از یوسف بن ابوالساج، برادرزاده اش به فرمان خلیفه حاکم آذربایجان شد ولی یک سال و نیم بعد در سال ۳۱۷، در شورش سپاهیانش به قتل رسید. بعد از او، حکومت قلمرو ساجیان به دست سرداران و غلامانشان افتاد. [ ۱] پس از مرگ او شخص دیگری[ یادداشت ۱] حکومت را به دست گرفت. حکومت او هم مدت زیادی دوام نیاورد و به نفر بعدی[ یادداشت ۲] رسید که تا سال ۳۲۳ آذربایجان را اداره می کرد. با قتل او در سال ۳۲۳، آذربایجان صحنهٔ درگیری حمدانیانِ عرب از یک طرف و اکراد و دیالمه از طرف دیگر شد. [ ۴]
دیسم ابتدا یکی از سرداران یوسف بن ابوالساج بود و به پشتوانهٔ او ترقی کرده بود. در سال ۳۲۶ او با استفاده از خلأ قدرت موجود و حمایت های فراوان اکراد حکومت آذربایجان را به دست گرفت. [ ۵] [ ۴] حکومت دیسم بر آذربایجان، مستقلانه آغاز شد و این منطقه دیگر در حوزهٔ اقتدار سیاسی خلافت نبود. خلیفه لاجرم به فرستادن منشور و توقیع و تظاهر حاکمان آذربایجان به بیعت، اکتفا می کرد. [ ۶]
همزمان با استیلای دیسم بر آذربایجان، آن سرزمین صحنهٔ درگیری ها و منازعات مختلف بود. [ ۶] مدت کوتاهی نگذشته بود که دیسم با حملهٔ «لشکری بن مردی»، نایب وشمگیر زیاری در جبال، مواجه گردید. [ ۷] لشکری بن مردی، فردی گیلی تبار بود که ابتدا از سرداران ماکان کاکی و بعدتر از سرداران مرداویج بود و پس از او به خدمت وشمگیر درآمده بود. او از جانب وشمگیر حکومت نواحی همدان را برعهده داشت. [ ۸] دیسم برای مقابله، سپاهی از طوایف کُرد جمع کرد. در طی دو ماه، دو نبرد رخ داد که در نتیجهٔ آنها دیسم شکست خورد و متواری شد. [ ۹] لشکری بن مردی تقریباً بر تمام قلمرو سابق دیسم تسلط پیدا کرد؛ اما شهر اردبیل مقاومت کرد و تسلیم دیالمه نشد. [ ۱۰] اردبیل بزرگترین شهر آذربایجان[ ۱۰] و پایتخت دیسم بود. [ ۱۱]
