بمباران شیمیایی حلبچه ( به کردی: کیمیابارانی ھەڵەبجە ) یا کشتار حلبچه، یک حمله شیمیایی توسط نیروهای تحت امر صدام در شهر حلبچهٔ کردستان عراق بود که در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ و طی روزهای پایانی جنگ ایران و عراق اتفاق افتاد. این بمباران بخشی از عملیات گسترده ای به نام عملیات انفال بود که بر ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام گرفت. توقف پیشروی نیروهای ایرانی و پیشمرگه ها در جریان عملیات ظفر ۷ از دیگر اهداف این عملیات بود. در پی عملیات والفجر ۱۰ و تصرف بخش هایی از کردستان عراق به دست نیروهای ایران در اواخر سال ۱۳۶۶ که منجر به استقبال مردم این مناطق از نیروهای ایرانی شد، صدام حسین به پسرعمو و معاون خود، علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که عموماً غیرنظامی بودند کشته شدند. بر اساس بررسی های سازمان ملل متحد، در این حمله، از گاز خردل و چند ماده شیمیایی عامل اعصاب نامعلوم، استفاده شده است. این حمله از سوی محکمه عالی کیفری عراق به صورت رسمی به عنوان نسل کشی مردم کرد عراق شناخته شد. فرمانده این عملیات، علی حسن المجید، توسط محکمهٔ عراق، به دلیل صدور فرمان انجام عملیات، گناهکار شناخته و در سال ۲۰۱۰ اعدام شد. حمله شیمیایی به حلبچه، همچنان به عنوان بزرگ ترین حملهٔ شیمیایی مستقیم به یک منطقهٔ شهرنشین در تاریخ باقی مانده است.
... [مشاهده متن کامل]
پیش از حملات شیمیایی، شهر به مدت دو روز با بمب های متعارف و ناپالم بمباران شد. ظاهراً علی حسن المجید می خواست شیشهٔ ساختمان های شهر شکسته شود، تا امکان مقاومت در مقابل گازهای سمی به حداقل برسد. این حمله ۴۸ ساعت پس از تصرف حلبچه توسط نیروهای ایران، انجام شد. در این عملیات از هواپیماهای میگ، میراژ و بالگرد استفاده شد و به گفتهٔ مقامات پیشمرگه و شاهدان عینی، در طول این عملیات ۵ساعته، مناطق مسکونی شهر، بارها و طی چندین مرحله، بمباران شده اند. دود حاصل از این حملات، در ابتدا سیاه، سفید و سپس زرد و با ارتفاعی تا ۵۰ متر، توصیف شده است.
نیروی هوایی عراق در این حمله، از انواع مواد شیمیایی علیه حلبچه از جمله گازهای اعصاب مانند وی ایکس، سارین و تابون، و گاز خردل، استفاده کرد. افراد حاضر در منطقه اظهار داشته اند که در ابتدا بویی شبیه بوی سیب تازه احساس کرده اند و قربانیان حملات به شکل های متفاوتی آسیب دیده یا جان باخته اند. برخی از قربانیان، به سرعت جان باخته و برخی نیز پس از گذشت چند دقیقه درگذشته اند. عوارضی همچون خندهٔ ممتد، تاول، سوختگی، تنگی نفس، سرفه، کوری و استفراغ سبزرنگ در قربانیان، مشاهده شده که این موضوع، احتمال استفادهٔ همزمان از چندین عامل شیمیایی را تقویت می نماید. آسیب دیدگان و مجروحان، عمدتاً برای درمان به تهران فرستاده شدند و بر اساس نشانه ها، عموم آن ها در معرض گاز خردل قرار گرفته بودند.
... [مشاهده متن کامل]
پیش از حملات شیمیایی، شهر به مدت دو روز با بمب های متعارف و ناپالم بمباران شد. ظاهراً علی حسن المجید می خواست شیشهٔ ساختمان های شهر شکسته شود، تا امکان مقاومت در مقابل گازهای سمی به حداقل برسد. این حمله ۴۸ ساعت پس از تصرف حلبچه توسط نیروهای ایران، انجام شد. در این عملیات از هواپیماهای میگ، میراژ و بالگرد استفاده شد و به گفتهٔ مقامات پیشمرگه و شاهدان عینی، در طول این عملیات ۵ساعته، مناطق مسکونی شهر، بارها و طی چندین مرحله، بمباران شده اند. دود حاصل از این حملات، در ابتدا سیاه، سفید و سپس زرد و با ارتفاعی تا ۵۰ متر، توصیف شده است.
نیروی هوایی عراق در این حمله، از انواع مواد شیمیایی علیه حلبچه از جمله گازهای اعصاب مانند وی ایکس، سارین و تابون، و گاز خردل، استفاده کرد. افراد حاضر در منطقه اظهار داشته اند که در ابتدا بویی شبیه بوی سیب تازه احساس کرده اند و قربانیان حملات به شکل های متفاوتی آسیب دیده یا جان باخته اند. برخی از قربانیان، به سرعت جان باخته و برخی نیز پس از گذشت چند دقیقه درگذشته اند. عوارضی همچون خندهٔ ممتد، تاول، سوختگی، تنگی نفس، سرفه، کوری و استفراغ سبزرنگ در قربانیان، مشاهده شده که این موضوع، احتمال استفادهٔ همزمان از چندین عامل شیمیایی را تقویت می نماید. آسیب دیدگان و مجروحان، عمدتاً برای درمان به تهران فرستاده شدند و بر اساس نشانه ها، عموم آن ها در معرض گاز خردل قرار گرفته بودند.
