حمله به یواس ان اس کارت

حمله به یواس ان اس کارت از حملات ویت کنگها طی جنگ ویتنام محسوب می شود که در دوم می ۱۹۶۴ در سایگون انجام شد. در بامداد این روز تکاوران واحد ۶۵ نیروی مخصوص ویتنام ( Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ) از محل دفع پسآب خارج شده و مواد منفجره را به بدنه کشتی متصل کردند. با انفجار آن ناو آمریکایی ۴۸ فوت ( ۱۵ متر ) در آب فرورفت و پنج کارمند غیرنظامی آمریکایی کشته شدند. کشتی ۱۷ روز بعد مجدداً شناور و به فیلیپین یدک کشیده شد تا تعمیر شود.
یواس ان اس کارت از کلاس ناوهای هواپیمابر اسکورت بوگ ( به انگلیسی: Bogue - class escort carrier ) بود. ناوهای هواپیمابر اسکورت، نسبت به ناوهای هواپیمابر اصلی ناوگان ( به انگلیسی: Fleet carrier ) ، کوچکتر و کندتر هستند اما بعلت ساده تر بودن به راحتی و به سرعت ساخته می شوند. ساخت کارت در ۲۷ اکتبر ۱۹۴۱ به اتمام رسید که قرار بود به عنوان کشتی باری وارد ناوگان شود، اما با تغییر کاربری آن را به عنوان ACV - 11 طبقه بندی نمودند و آن را به عنوان ناوهواپیمابر اسکورت با ظرفیت ۹۸۰۰ تن تامگذاری نمودند. در ۱۵ ژوئیه ۱۹۴۳ آن را دوباره طبقه بندی نموده و با کد CVE - 11 به عنوان ناو پرچمدار ناوگروه ۲۱٬۱۴ ( TG 21. 14 ) برگزیدند که وظیفه اش یافتن و نابود نمودن زیردریایی های آلمانی در شمال اقیانوس آتلانتیک بود. طی ژوئیه و نوامبر، ناوهواپیمابر کارت ناوگروه TG 21. 14، پنج زیردریایی آلمانی را غرق کردند. [ ۱] در یازدهم نوامبر ۱۹۴۳، کارت و ناوشکن های همراهش به عنوان اولین هواپیمابر اسکورتی که این مدال را گرفت، نشان مخصوص ریاست جمهوری را برای نقش شان در ناوگروه ۲۱٬۱۴ دریافت کردند. تا پایان جنگ جهانی دوم، کارت و هواپیماهایش جمعاً یازده زیردریایی آلمانی را نابود کردند که باعث شد دومین ناو موفق از کلاس خودش در این وظیفه باشد. [ ۲]
بعد از ۱۹۴۵، کارت از رده خارج و به مدت کوتاهی بازنشسته و به ناوگان ذخیره آتلانتیک منتقل گشت. در ۱۶ می ۱۹۵۸، کارت دوباره به خدمت بازگشت و در تشکیلات نقل و انتقالات دریایی زیر نظر نیروی دریایی آمریکا مشغول بکار شد. کارکنان کشتی غیرنظامی بودند و به همین علت پیشوند "USNS" ( کشتی ناوگان ایالات متحده ) را بجای "USS" ( ناو ایالات متحده ) برای آن انتخاب کردند. [ ۳] با تشدید جنگ ویتنام، دولت آمریکا پشتیبانی نظامی از ویتنام جنوبی ضد ویت کنگ ها را سرلوحه عمل خود قرار داد و در ۱۵ دسامبر سال ۱۹۶۱، کشتی کارت ساحل آمریکا را با محموله ای از بالگردهای اچ ۲۱ و سربازان آمریکایی عازم ویتنام ترک نمود. در فلیپین، محموله به ناو پرینستون که به ویتنام رفت منتقل شد. [ ۴]