حمله ایسکمی گذرا

حملۀ ایسْکِمی گذرا (transient ischaemic attack)
اصطلاحی پزشکی، معادل سکتۀ کوچک مغزی. به معنای از دست رفتن ناگهانی فعالیت بخشی از مغز است. علایم آن ممکن است شامل دوبینی یا نابینایی موقتی، اختلال تکلم، استفراغ، از دست رفتن حس، و حتی گاه حرکت در یک طرف بدن، سرگیجه، بی تعادلی، از دست رفتن حافظه، حملۀ سقوط، و ندرتاً بیهوشی است. علایم معمولاً ظرف چند ثانیه به حداکثر می رسند و چند دقیقه یا چند ساعت باقی می مانند. فرد پس از حملات کاملاً بهبود می یابد. این نوع حملات ایسکمیک معمولاً تکرارشونده اند. حملۀ ایسکمی گذرا به علت عبور لخته های کوچک خون ایجاد می شود و به احتمال کمتر، درپی کاهش جریان خون در مغز بروز می کند. این حمله ها ممکن است با بیماری های قلب و عروق، از جمله پرفشاری خون و آتروم، همراه باشد. لازم است همۀ عوامل خطر را درمان کرد. برای جلوگیری از عود حملات، از آسپیرین استفاده می کنند. گاه برای رفع انسداد ناشی از آتروم در یکی از سرخ رگ های سباتی گردن، درمان جراحی آندارترکتومی سرخ رگ سباتی صورت می گیرد.