حملاج

لغت نامه دهخدا

حملاج. [ ح ِ ] ( ع اِ ) دمه زرگران. ( منتهی الارب ). دم آهنگر. منفاخ صائغ. ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || شاخ گاو. ( منتهی الارب ). سرون گاو. ( مهذب الاسماء ). ج ، حمالیج. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس