حمزه اصفهانی حمزه بن حسن

[ویکی نور] حمزه بن حسن اصفهانی در سال 270ق در اصفهان متولد شد. وی نزد عبدان جبالیقی (متوفی 309ق) تحصیل نمود. وی چندین مرتبه به بغداد مسافرت نموده و در سال 308ق در آنجا بوده است که حکایت ملاقات خود را با یکی از علمای یهود متبحّر در تاریخ روزگار طایفه خود می نویسد.
وی در سال 322 برای بار سوم به بغداد سفرکرد. در این سال، یا اول سال بعد، دوباره به زادگاه خود اصفهان مسافرت کرد. او قحطی بزرگ آن سال را در اصفهان مشاهده نموده است.
ظاهراً اواخر روزگار خود در اصفهان می زیسته است و تا سال350 را در اصفهان بوده، وی قبل از سال 360ق وفات کرده است.
چنانچه از آثار تاریخی و کتاب شناسی برمی آید وی دوازده کتاب تألیف کرده است: سه کتاب در تاریخ و نه کتاب در علم لغت و نحو. هشت تا از این کتاب ها از میان رفته اند و امروزه ما فقط چهار تا از آن ها را در دست داریم.
تاریخ اصفهان، تاریخ سنی الملوک الارض و الانبیاء، کبارالبشر و الامثال علی افعل از آثار باقیمانده او می باشد.
تاریخ سنی ملوک الأرض و الأنبیاء علیهم الصلاة و السلام