حمدله

لغت نامه دهخدا

( حمدلة ) حمدلة. [ ح َ دَ ل َ ] ( ع مص جعلی ،اِمص ) الحمدﷲ گفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] حمد له به معنای گفتن »الحَمدُ لِلَّه« یا »الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العالَمین«.
حکم تحمید یا واجب است یا مستحب.
تحمید واجب تحمید به عنوان جزئی از تسبیحات اربع در رکعت سوم و چهارم نماز بنابر قول به وجوب آن و در دو خطبه نماز جمعه و نیز در نماز خوف)در نماز خوف (در صورت عدم امکان رکوع و سجود حتّی با اشاره که نوبت به گفتن تسبیحات اربع به جای هر رکعت می رسد، واجب است.
تحمید مستحب تحمید در همه حالات بویژه در موارد زیر مستحب است: بعد از فراغ از وضو؛ هنگام نگاه کردن در آینه؛ بعد از عطسه برای عطسه کننده و نیز شنونده عطسه؛ 6 برای مأموم بعد از فراغ امام از حمد؛ برای نماز گزار بعد از گفتن »سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ«؛ در آغاز تشهّد و نیز دو یا سه بار گفتن آن بعد از فراغ از تشهّد اوّل؛ صد بار برای امام در نماز استسقاء) ر نماز باران (پس از قرار گرفتن بر منبر بعد از تکبیر، تسبیح) ر تسبیح (و تهلیل) ر تهلیل (؛ هنگام ورود به مسجد و وقوف در عرفات و مشعر) ر وقوف (و در اثنای غذا خوردن و پایان آن.
بسیار حمد کردن خداوند هنگام روآوردن و آشکار شدن نعمتهای الهی بر انسان، مستحب است و نیز از مستحبّات مؤکّد بعد از نماز، تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام است که از ارکان آن 33 بار تحمید است که بنابر مشهور بعد از 34 بار تکبیر گفته می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس