حمد خدا

[ویکی فقه] حمد خدا (قرآن). خدایتعالی هم در برابر اسماء جمیلش محمود و سزاوار ستایش است ، و هم در برابر افعال جمیلش ، و نیز هیچ حمدی از هیچ حامدی در برابر هیچ امری محمود سر نمی زند مگر آنکه در حقیقت حمد خدا است ، برای آنکه آن جمیلی که حمد و ستایش حامد متوجه آنست فعل خدا است ، و او ایجادش کرده ، پس جنس حمد و همه آن از آن خدا است .
خداوند، ذات مستحق حمد و ستایش است: «... واعلموا ان الله غنی حمید؛ ... و بدانید خداوند، بینیاز و شایسته ستایش است.»یعنی نه تنها نیازی به انفاق شما ندارد، و از هر نظر غنی است، بلکه تمام نعمتها را او در اختیار شما گذارده، و لذا حمید و شایسته ستایش است، بعضی احتمال داده اند که حمید در اینجا به معنی اسم فاعل باشد (ستایش کننده) نه به معنی محمود و ستایش شده، یعنی در عین اینکه از انفاق شما بی نیاز است شما را به خاطر اموال پاکیزهای که انفاق می کنید، مورد ستایش قرار می دهد. نیز:
آثار حمد خدا
آثار حمد خدا (قرآن)، حمد و ستایش خداوند دارای آثار و برکاتی است از جمله رفع اندوه ؛ صبر ؛ مقام رضا .
آداب حمد خدا
آداب حمد خدا (قرآن)، یکی از آداب حمد و ستایش خداوند برشمردن نعمتهایی است که به انسان ارزانی داشته است، مانند نعمت فرزند، نعمت علم و دانش و ... .
اختصاص حمد به خدا
...