حمام پهنه

حمّام پهنه (سمنان)
حمّامی از دورۀ تیموری. به نقل از مؤلف مطلع الشمس، کتیبۀ آن مورخ ۸۵۶ق بوده است؛ براساس این کتیبه، بانی اولیۀ حمّام غیاث الدین محمد بن خواجه تاج الدین بهرام سمنانی، وزیر ابوالقاسم بابرخان، بوده است. در دورۀ قاجار، این بنا تعمیر و بازسازی شد، و کتیبۀ سردر آن، مورخ ۱۲۵۷ش، به این دوره تعلق دارد. این بنا دو بخش حمّام بزرگ و حمّام کوچک را دربر می گیرد. حمّام بزرگ، از فضاهای سربینه و گرمخانه و چال حوض تشکیل شده است. سربینه، فضای مربع شکل وسیعی است که حوضی در میانه دارد و چهار ستون آجری، پایه های طاق مدور فراز آن را می سازند. پیرامون این فضا، سکوهای رختکن قرار گرفته اند. سربینه ازطریق فضای واسط میان در به گرمخانه راه می برد. گرمخانه فضایی است مستطیل شکل، و چال حوض در کنار آن قرار دارد. خزینۀ حمّام در سوی مقابلِ درگاه ورود به گرمخانه واقع شده است. ورودی حمّام، تزیینات کاشی کاری با تصویر سرباز دورۀ قاجار و نقش شیروخورشید دارد. حمّام کوچکِ آن نیز دو بخش سربینه و گرمخانه را دربر می گیرد. حمّام پهنه در دهۀ اخیر به موزۀ مردم شناسی سمنان تبدیل شده است.