حمام درمانی

حمّام درمانی (balneotherapy)
در پزشکیِ جایگزین، نوعی آب درمانی. در این روش، از انواع گوناگون حمام ها برای رفع درد، انقباض عضلات، تنش، و تسریع معالجه استفاده می کنند. در این زمینه تأثیرات نیروبخش و درمانی آب های غنی از مواد معدنی در چشمه های معدنی مثال زدنی است. آب در دماهای متفاوت با تحریک یا تسکین اعصاب نخاعی بر دستگاه عصبی اثر می گذارد. آب گرم باعث بازشدن منافذ و افزایش گردش خون سطحی و در نتیجه، افزایش دفع از راه پوست می شود. آب سرد اثر تقویت کننده دارد و گردش خون را زیاد می کند، ولی باعث بسته شدن منافذ پوست می شود. بنا به عقیدۀ پزشکان، حمام متناوب با آب گرم و سرد مفید است. این درمان برای مبتلایان به پرفشاری خون و بیماری های قلبی منع دارد. گمان می رود حمام پا نیز برای همۀ بدن مفید باشد، زیرا روی پاها نقاطی یافت شده است که با اعضای داخلی در ارتباط است. برای کمک به سم زدایی و تقویت دستگاه ایمنی بدن، نمک های اِپسوم (سولفات منیزیوم آب دار) و بی کربنات سدیم را به حمام های درمانی اضافه می کنند. از حمام های بخار (حمام ترکی) نیز برای مقاصد درمانی و دفع سموم، و نیز برای تسهیل دفع موادی استفاده می کنند که بدن به تنهایی قادر به مبارزه با آن ها نیست.