حمائم

لغت نامه دهخدا

حمائم. [ ح َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ حمام. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حمام شود. || ج ِ حمیمة. ( منتهی الارب ). به معنی کریمه. رجوع به حمیمة شود: اخذ المصدق حمائم اموالهم ؛ اَی کرائمها. || ج ِ حَمام. ( اقرب الموارد ). رجوع به حمام شود. || ج ِ حمامه است که به معنی مرغ طوقدار و کبوتر است. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به حمامه شود. || ج ِ حُم . بهین های شتران. ( منتهی الارب ). رجوع به حم شود. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

جمع حمام

فرهنگ عمید

۱. [جمعِ حَمیم و حَمیمَة] = حمیم
۲. [جمعِ حَمام و حَمامَة] = حَمام

پیشنهاد کاربران

بپرس