حلوا پز

لغت نامه دهخدا

حلواپز. [ ح َ پ َ ] ( نف مرکب ) حلوایی. حلواگر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که حلوا پزد حلوا گر .

پیشنهاد کاربران

بپرس