حلوا خوردن. [ ح َ خوَرْ / خ ُ دَ ] ( مص مرکب ) شیرینی خوردن : چه خوش بود دو دلارام دست در گردن بهم نشستن و حلوای آشتی خوردن.سعدی.چو حلوا خورد سرکه از دست شوی نه حلوا خورد سرکه اندوده روی.سعدی.