لغت نامه دهخدا
حلو. [ ح ِل ْوْ ] ( ع اِ ) نوعی از آلات خرد جولاهه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
حلو.[ ح ُل ْوْ ] ( ع مص ) حلوان. کسی را برسم هدیه چیزی دادن بر سعی که کرده باشد و پاداش دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ( ص ، اِ ) شیرین و ضد تلخ. ( از منتهی الارب ). ضد مُرّ. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) : و خواص عقلا که بمرور ایام حلو و مر روزگار چشیده بودند. ( جهانگشای جوینی ).
- رجل حُلو ؛ مرد سبک و خوش آینده بچشم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). ج ، حلون. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
- طعام حلو ؛ طعامی شیرین. ( مهذب الاسماء ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - شیرین مقابل مر تلخ . ۲ - لذیذ .
نوعی از آلات خرد جولاهه
فرهنگ عمید
۲. [مقابلِ مُرّ] شیرین.
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
لذیذ
من معنی نمی خواهم انگلیسی می خواهم
حُلْو:[ اصطلاح طب سنتی ]یعنی شیرین. طعمی است که سطح زبان را نرم و ملایم و منبسط و مستوی ( همسان و یکنواخت ) می کند و اندکی حرارت در آن پدید می آورد. طعم حُلو، لذیذ و برای طبیعت مدبّره دوست داشتنی است و قوّه جاذبه کبد نیز آن را به سرعت به سوی خود جذب می کند و به آن اشتیاق دارد. طعام های شیرین به سبب اعتدال حرارت و لطافت جوهرشان به حسب مراتب خود جالی، منضج، ملیّن، مرقّق و ذوب کننده هستند، به خلط غالب و خون استحاله می یابند و اندکی تسخین ایجاد می کنند، مانند شکر و عسل و دوشاب انگور و توت و خرما و انجیر و انبه.
... [مشاهده متن کامل]
شکر سرخ و برخی انواع عسل حادّ و کهنه به جوش آمده که بسیار شیرین هستند مخشّن سطح زبان و معطّش هستند.
... [مشاهده متن کامل]
شکر سرخ و برخی انواع عسل حادّ و کهنه به جوش آمده که بسیار شیرین هستند مخشّن سطح زبان و معطّش هستند.
شیرین
در دعای شریف جوشن کبیر داریم که ( یا من ذکره حلو ) ای کسی که ذکر او شیرین است.