حله پوش. [ ح ُل ْ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) پوشنده حله و لباس نو و فاخر : صبا از زلف و رویش حله پوش است گهی قاقم گهی قندزفروش است.نظامی.سپیده دم که شدم حله پوش حجله و سورو یلبسون ثیاباً شنیدم از لب حور.نظام قاری ( دیوان ص 32 ).