حلقچی

لغت نامه دهخدا

حلقچی. [ ح َ ق َ ] ( اِ ) نوعی از زولوبیا. زلیبایی که بیک حلقه باشد و آنرا بهفت رنگ میکنند. ( شرفنامه منیری ). حلوایی است که آنرا زلیبیا گویند و بعربی زلابیه خوانند. ( برهان ). حلوایی است که بعربی زلابیه گویند و حالا در بیشتر جاها زلبیا گویند :
در انتظار حلقه زنجیر حلقچی
اصحاب را دو دیده چومسمار بردر است.
بسحاق اطعمه.

پیشنهاد کاربران

بپرس