حلقمه

لغت نامه دهخدا

( حلقمة ) حلقمة. [ ح َ ق َ م َ ] ( ع مص )بریدن گلو و حلقوم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس