حلب

[ویکی فقه] حلب، از قدیم ترین شهرهای منطقه شامات، دارای پیشینه و جای گاه مهم سیاسی و آثار فرهنگی تمدنی در دوره اسلامی، امروزه دومین شهر مهم سوریه و نیز نام استانی در این کشور.
شهر حلب مرکز استان حلب، در ۳۵۰ کیلومتری شمال دمشق و حدود ۵۰ کیلومتری مرز ترکیه، در ارتفاع ۳۸۰ متری از سطح دریا واقع است.این شهر میان جلگه ها و فلات ها احاطه شده و دارای آب و هوای خشک است و میانگین باران سالیانه آن بیش از ۳۲۰ میلیمتر نیست. شهر حلب در سال ۲۰۰۰ حدود ۰۰۰، ۸۵۰، ۲ تن جمعیت داشته است.صنعت گران شهر حلب از قدیم در صنایع طلاسازی، نقره و مس مهارت داشته اند. دوخت خیمه های پشمی و لباس های عربی، به ویژه عبادوزی، از صنایع این شهر است.حلب یکی از زیباترین و مشهورترین شهرها در شرق و دومین شهر مهم سوریه، بعد از دمشق، است. شهر حلب شامل دو بخش متمایز قدیم و جدید است.بخش قدیم در مرکز شهر واقع شده و دارای ساختمان هایی به شیوه معماری قدیمی است و بیش تر ساختمان های آن با سنگ های معروف به اشهب بنا شده و دارای بازار سرپوشیده است.بخش جدید شهر در بیرون از حصار قدیمی شهر است و دارای خیابان های پهن، باغ های زیبا، و ساختمان های جدیدی مثل دانشگاه حلب، کتابخانه ملی و موزه است. مَرْج دابِق (محل شکست سلطانِ غوریِ مملوکی از سلطان عثمانی سلیم اول در ۹۲۳) در نزدیکی این شهر است. راه آهن حلب ـ حماه ـ دمشق، که به خط آهن شام ـ حجاز متصل است، در ۱۳۲۴/۱۹۰۶ به راه آهن استانبول ـ اروپا متصل شد و شش سال بعد نیز به راه آهن سریع السیر شرق وصل گردید. شهر حلب پیوسته در حال گسترش بوده است، ولی در ۱۲۳۸/۱۸۲۲ زلزله بیش تر مناطق آن را ویران کرد. در ۱۲۷۷/۱۸۶۰ منطقه عزیزیه در حلب رو به آبادانی گذاشت و ساختمان هایی به شیوه معماری اروپایی در آن جا بنا گردید. از ۱۳۰۰/۱۸۸۳ مناطق جدیدی در شهر احداث گردید مثل منطقه جملیه و اسماعیلیه. ایستگاه راه آهن شام نیز در ۱۳۲۳/۱۹۰۵ تأسیس شد.
آثار تاریخی
حلب دارای آثار تاریخی بی نظیری است.از جمله آن هاست: قلعه حلب در مرکز شهر؛ مسجد جامع اموی؛ مدرسه حلاویه، که در زمان نورالدین زنگی بنا شده و در عصر صلاح الدین ایوبی مرمت شده است؛ مدرسه شرفیه، که در ۵۹۵/۱۱۹۹ احداث شده است و در نزدیکی آن غذاخوری ایرانی ای متعلق به قرن ششم/ دوازدهم هست که اکنون بازسازی شده و محل بازدید گردشگران است؛ مدرسه صاحبیه؛ مسجد جامع فستق (۱۳۶۴)؛ خان صابون (متعلق به پایان قرن نهم/ پانزدهم)؛ خان خایربیک (بنا در ۹۲۱/۱۵۱۵)؛ و خان الوزیر، که از کاروان سراهای معروف حلب، متعلق به سال ۱۰۹۳/۱۶۸۲ است.بازارهای تاریخی حلب، به طول هفت کیلومتر و سرپوشیده است و هنوز هم معماری کهن خود را حفظ کرده است. از باب انطاکیه در غرب تا ورودی بازار زرب در شرق، ۳۹ بازار موازی و عمود بر هم، به طول ۷۵۰ متر و عرض ۳۵۰ متر، کشیده شده است. قلعه حلب، یکی از قلاع عربی اسلامی و از مشهورترین قلاع دنیاست که در زمان ایوبیان بازسازی شد. حصارها و برج های این قلعه هنوز برجاست. در ۶۵۸ مغول ها به این قلعه حمله کردند و در ۸۰۳ نیز تیمور شهر و قلعه حلب را ویران کرد، ولی مملوکیان، پس از آزادسازی شهر و قلعه، به مرمت آن پرداختند.عثمانیان در ۹۲۳ قلعه را تصرف کردند. ابراهیم پاشا، فرزند محمدعلی پاشا، خدیو مصر، در ۱۲۴۷ بدان جا رفت و قلعه را مرکز سپاهیان خود کرد و تا ۱۲۵۷ در آن جا اقامت نمود.از ۱۳۲۹ش/۱۹۵۰، دولت ترمیم قلعه را آغاز کرد.
مدارس تاریخی
برخی مدارس تاریخی حلب عبارت اند از: مدارس شافعیان به نام های ظاهریه، هرویه، فردوس، قیصریه، جُبَیل، و مدرسه ای که شمس الدین لؤلؤ (عتیق) و مدرسه ای که عزالدین ابوالفتح مظفر بنا کرده اند؛ مدارس حنفیان به نام های حلاویه، حدادیه، حسامیه، و سیفیه؛ و مدرسه مالکیان و حنابله آن، که امیر سیف الدین بن علم الدین سلیمان آن را در پایین قلعه بنا کرده است.
وجه تسمیه
...

[ویکی شیعه] حلب دوّمین شهر پر جمیعت سوریه پس از دمشق است که در شمال این کشور به فاصله ۲۸۰ کیلومتری دمشق قرار دارد.
در مورد پایه گذار حلب اختلاف است ولی بیشتر مورخان آن را به فرزندان عمالیق نسبت داده اند. بعضی نخستین ساکنان آن را فرزندان حام بن نوح دانسته اند . این شهر شاهد سکونت اقوام حیثون، آشوریها، مصریها، یونانیها و رومیها بوده است. لذا هر یک از این اقوام آن را به نامی میخوانده اند، حیثون آن را «حلبا و حلباس»، آشوریان «حلوان»، یونانیان «باروا» و مصریان آن را «حلب» خواندهاند. در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشهبا» معروف بوده و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار میرود. حلب در سال هفدهم هجری توسط اباعبیدة بن جراح و به فرماندهی عیاض بن غنم فهری به صلح فتح شد. شهر، در آن زمان هفت دروازه داشت و پیرامون آن دیواری محکم کشیده شده بود. پس از فتح این شهر به وسیله مسلمانان، مسیحیان به حفظ کلیساها و انجام آداب و رسوم خود مجاز شدند ولی بعضی از کنائس آنان با صلح، به مسجد تبدیل شد. حلب در قرون چهارم و پنجم که در دست بنی مرداس از حمدانیان قرار گرفت، رونق بسزایی یافت. سیفالدوله حمدانی آن جا را پایتخت خویش قرار داد، به عمران و آبادانی آن همت گماشت. در این دوران شهر حلب، همواره مورد طمع رومیان بود قلعه بسیار مستحکم آن که به عنوان مقر فرماندهی سیف الدوله، موقعیت خاص نظامی و استراتژیک به حلب بخشیده بود و مانع عمده ای برای دستیابی رومیان به شهر محسوب میشد. در دوران ایوبیها، حلب یکی از پایگاههای مهم نظامی مسلمانان علیه صلیبی ها بود و حتی یک بار نیز از سوی آنان تسخیر گشت. در دوره مغول به تصرف آنان در آمد و بیشتر آن ویران و باقیمانده آن در دوران تیمور دستخوش تخریب و ویرانی شد. در دوران عثمانی این شهر دوباره رونق گرفته و یکی از مراکز نظامی و مهم آنان شد. با پایان یافتن جنگ جهانی اول و تقسیم سرزمینهای تحت سلطه عثمانی، این شهر همانند سایر شهرهای سوریه، مستعمره فرانسه گردید. اکنون شهر حلب با آثار فراوان تاریخی خود یکی از مراکز توریستی و بسیار جذاب برای جهانگردان است. شایان گفتن است که حلب در گذشته یکی از مراکز شیعه بوده است. نفوذ تشیع در آن را باید به دوران ابوذر غفاری و حضور وی در شام یا هجرت آل ابی شعبه از عراق به آن سرزمین باز گردانید. در دوره بنی حمدان و بنی مرداس تا حدودی فاطمیها شیعه را در این شهر گسترش دادند. متاسفانه در طول تاریخ، جمعیت شیعه این شهر به خاطر قتل و عام آنان توسط حکومتهای متعصب و نیز مهاجرت علمای شیعه منطقه به عراق و سایر نقاط از بین رفته و اکنون نیز بیشتر مردم آن سنی بوده و شیعه چندانی ندارد. حلب، مرکز استان حلب است که جمعیت آن بر اساس سرشماری ۲۰۰۲ میلادی برابر با ۱۳۸۱ ش، چهار میلیون نفر است.
مسجدالنقطه یا مشهدالنقطه و یا مشهدالحسین از زیارتگاه های شیعیان در شهر حلب سوریه است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده است که گفته می شود سر امام حسین به هنگام انتقال از کربلا به دمشق در آنجا، بر سنگی قرار داده شده است و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است.

حَلَب نام بزرگ ترین شهر[ ۱] و پایتخت تجاری[ ۲] سوریه است. شهر حَلَب در استان حلب در شمال کشور سوریه واقع شده است. این شهر یکی از کهن ترین شهرهای منطقه خاورمیانه است و در روزگاران قدیم نام آن خلپه بوده و یونانی های باستان آن را با نام برویا[ ۳] می شناختند. شهر حلب در نقطه راهبردی و مهم بازرگانی در نیمه راه دریای مدیترانه و رود فرات قرار دارد.
به نقل از ابن بطوطه به دلیل این که ابراهیم شیر گوسفندان خود را در این شهر به مردم می بخشیده و فقیران برای حلب ابراهیم به آنجا می آمدند، حلب نامیده شده است[ ۴] .
اقوام و پیروان مذاهب گوناگون طی هزاره های گذشته در حلب ساکن شده و در کنار یکدیگر می زیسته اند. حلب یکی از گذرگاه های مهم بین شرق و غرب بوده است. [ ۵]
نشانه هایی از معماری دوران هیتی، رومی، بیزانسی و ایوبی را می شود در حلب مشاهده کرد. خیابان هایی با تاریخچه های دوران رومی و یونانی، بقایایی از بنای کلیساهای سده ششم میلادی، دیوارها و دروازه هایی از قرون وسطی، مساجدی مربوط به دوره ایوبیان و مملوکان و نیز مساجد و کاخ هایی از دوران حکومت عثمانی و معماری عربی از حلب شهری چند فرهنگی ساخته اند. [ ۶]
در دسامبر ۱۹۴۷ میلادی و پس از صدور قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مجموعه حملاتی یهودستیزانه علیه جمعیت یهودی شهر رخ داد که به شورش های ضدیهودی حلب معروف گشت. این حملات باعث مهاجرت بیش از نیمی از جمعیت یهودیان حلب شد. [ ۷]
در ۱۲ اوت ۲۰۱۱، چند ماه پس از شروع اعتراضات در مناطق دیگر سوریه، اعتراضات ضددولتی در چندین منطقه از حلب، از جمله منطقه ساخور شهر، برگزار شد. حداقل دو معترض در طی تظاهرات در ساخور با ده ها هزار تن از شرکت کنندگان به ضرب گلوله کشته شدند. [ ۸] دو ماه بعد یک تظاهرات طرفداران دولت در میدان سعدالله الجبیری برگزار شد. براساس گزارش نیویورک تایمز، گردهمایی ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱ در حمایت از بشار اسد رئیس جمهور سوریه با حضور جمعیت زیادی برگزار شد[ ۹] طبق گفته رسانه های دولتی و محلی بیش از ۱٬۵ میلیون نفر در آن گردهمایی شرکت داشتند و این یکی از بزرگ ترین تظاهرات برگزار شده در سوریه بود. [ ۱۰]
در اوایل سال ۲۰۱۲، مواضع نیروهای امنیتی با بمب گذاری مورد هدف قرار گرفت. در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲، بمب های انتحاری با خودروی بمب گذاری شده در خارج از دو مجتمع امنیتی - مقر اداره اطلاعات نظامی، و یک پادگان نیروی حفاظت امنیتی، ۷۹ نفر کشته شدند. بنا بر گزارش ها، ۲۸ نفر[ ۱۱] ( چهار غیرنظامی، ۱۳ پرسنل نظامی و یازده پرسنل امنیتی ) و ۲۳۵ تن از پرسنل امنیتی نیز زخمی شدند. [ ۱۲] بنا بر گزارش ها در ۱۸ مارس ۲۰۱۲، انفجار یک خودروی بمب گذاری شده دیگر در یک محله مسکونی منجر به مرگ دو تن از پرسنل امنیتی و یک غیرنظامی زن و زخمی شدن ۳۰ تن از ساکنان شد. [ ۱۳] [ ۱۴]

حلب (زنجان). حلب یکی از شهرهای ایران در استان زنجان است. این شهر مرکز بخش حلب در شهرستان ایجرود است. جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با ۹۵۶ نفر بوده است. [ ۱] اهالی حلب به زبان ترکی آذربایجانی و زبان تاتی سخن می گویند. در تاریخ 10 دی 1361، مدرسه ی طالقانی شهر حلب، اعلام استقلال کرد و استقلال این مدرسه به سرعت توسط سازمان ملل متحد پذیرفته شد اما با حمله ارتش ایران در طی سه ماه این جنبش شکست خورد و امید ها برای استقلال حلب از بین رفت. [ ۶] [ ۷] [ ۸]