حلال گوشت

[ویکی شیعه] حَلالْ گوشت، در اصطلاح اسلامی، به حیواناتی گفته می شود که خوردن گوشت آن ها جایز است. در هر یک از انواع سه گانه حیوانات خشکی، آبزیان و پرندگان، حیوانات حلال گوشت وجود دارد. تذکیه شرط حلال بودن این نوع حیوانات است. استفاده از مواد فراوری شده از اجزای حیوانات حلال گوشت جایز است. استفاده از محصولاتی نظیر کیف و کفش چرمی که معلوم نیست از پوست حیوانات حلال گوشت به دست آمده، در صورتی که در بازار مسلمانان و کشورهای اسلامی خرید و فروش شود، جایز دانسته شده است.
در بیشتر کشورهای اسلامی و برخی کشورهای غیراسلامی، در بسته بندی محصولات غذایی که از حیوانات حلال گوشت و بر اساس ضوابط شرعی تولید شده باشند، از نشان تجاری حلال استفاده می شود.
به حیواناتی که خوردن برخی از اجزاء آن برای مسلمانان جایز باشد، حلال گوشت گفته می شود. تذکیه از جمله شرایط حیوانات حلال گوشت است. در قرآن، علاوه بر دستور به خوردن حیوانات حلال گوشت و توصیف آن به نعمت های الهی، به مصادیق این حیوانات نیز اشاره شده است. در متون فقهی شیعه احکام مربوط به حیوانات حلال گوشت در ابواب فقهی طهارت، نماز، صید و ذباحه ذکر شده است.