حلال بائی. [ ح َ ] ( حامص مرکب )حلال بائی طلبیدن. از حلال با، مخفف حلال باد و حلال باشد و یاء نسبت که چون آخر کلمه الف است یعنی آخر حلال بابجا «ی »، «ئی » آورده است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
