حلاقه

لغت نامه دهخدا

( حلاقة ) حلاقة. [ ح ُ ق َ ] ( ع اِ ) حلاقةالمعزی ؛ موهای سترده از بز و مانند آن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس