حلاحل
لغت نامه دهخدا
حلاحل. [ ح َ ح ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حُلاحِل. رجوع به حُلاحل شود.
حلاحل. [ ح َ ح ِ ] ( اِ ) بر وزن جلاجل ، نوعی از پیاز صحرایی است. ( برهان ) ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. دلاور.
۳. بزرگ.
۴. فربه.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید