[ویکی فقه] حقیقت لغوی تخصیصی به وضع تعیینیِ لفظ برای معنای خاص، توسط اهل لغت اطلاق می شود.
حقیقت لغوی تخصیصی، مقابل حقیقت لغوی تخصصی بوده و در جایی است که واضع لغت به صراحت و روشنی لفظی را برای معنایی وضع نماید، مانند: وضع لفظ «ذئب» برای حیوان درنده خاص (گرگ).
حقیقت لغوی تخصیصی، مقابل حقیقت لغوی تخصصی بوده و در جایی است که واضع لغت به صراحت و روشنی لفظی را برای معنایی وضع نماید، مانند: وضع لفظ «ذئب» برای حیوان درنده خاص (گرگ).
wikifeqh: حقیقت_لغوی_تخصیصی