[ویکی فقه] حقیقت عرفی خاص تخصیصی به وضع تعیینیِ لفظ برای معنای خاص توسط عرف خاص اطلاق می شود.
حقیقت عرفی خاص تخصیصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصصی بوده و به این معنا است که فردی از عرف خاص، یک لفظ را با وضع تعیینی در یک معنای معین وضع نماید و سپس آن لفظ در میان آن عرف خاص در آن معنای حقیقی استعمال گردد.
حقیقت عرفی خاص تخصیصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصصی بوده و به این معنا است که فردی از عرف خاص، یک لفظ را با وضع تعیینی در یک معنای معین وضع نماید و سپس آن لفظ در میان آن عرف خاص در آن معنای حقیقی استعمال گردد.
wikifeqh: حقیقت_عرفی_خاص_تخصیصی