حقیقت اخلاص

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در قرآن به صورت های گوناگونی به حقیقت اخلاص پرداخته شده است که بعد از تعریف حقیقت اخلاص، ذکر می شود.
حقیقت اخلاص این است که عمل خالص برای خداوند باشد و جز خداوند داعی دیگری در انجام عمل نباشد. اخلاص و قصد قربت با هم مرتبط هستند و اگر اخلاص به طول کامل وجود داشته باشد همان قصد قربت می باشد و اگر قصد قربت هم کامل باشد همان اخلاص می باشد. (قصد قربت خالص به این معنا است که فقط خدا را در نظر داشته باشد و نه غیر خداوند را که همان اخلاص است. در جایی که هم قربت وجود دارد و هم ریا در آن جا قربت کامل نیست.)
قرار دادن همه شؤون زندگی برای خدا
تعبیر برخی آیات، به جا آوردن عبادات و اعمال و قرار دادن همه شؤون زندگی و مرگ فقط برای خدا (للّه) است: «قُل انَّ صَلاتی و نُسُکی و مَحیایَ و مَماتی لِلَّهِ رَبّ العلَمین».
انجام عمل برای طلب وجه خدا
تعبیر آیاتی دیگر، انجام دادن عمل برای طلب وجه خدا است: «انَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللَّهِ».
← مقصود از «وَجهِ اللَّهِ»
...

پیشنهاد کاربران

بپرس