حقیری هروی

حقیری هِرَوی (ز ۹۴۲ق)
(یا: ملا شهاب الدین معمایی) شاعر ایرانی. در ۹۳۴ق با خواندمیر و میرزا ابراهیم قانونی به هند رفت. در ۹۳۵ق به دربار بابر و سپس پسرش همایون پیوست و از همایون خطاب «امیرالظرفا» یافت. در سرودن غزل و قصیده، به ویژه معما، توانا بود. از آثارش: دستور معمای منظوم سروده در ۹۱۸ق؛ شرح دستور معما؛ مخزن الجواهر/کامرانیه که مجموعۀ قصیده های اوست.