( حقیبة ) حقیبة.[ ح َ ب َ ] ( ع اِ ) ظرفی است شبیه به خرجین که رفاده و مزاده نیز نامندش. آنرا بر پشت بندند یا بر زین افکنند. رفاده در دنباله قتب و باردان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، حقائب. ( منتهی الارب ). جامه دان. ( دهار ). باردان. توشه دان. حکبه : و از این ناحیت [ گوزگانان ] اسبان بسیار خیزد و نمد و حقیبه و تنگ اسپ. ( حدود العالم ). وزیر او که جهینه اخبار و حقیبه اسرار بود نگرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 344 ). یک کس را آماده کند و نهاد او را حقیبه انواع تسلط واقتحام و شطط و انتقام گرداند. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ فارسی
ظرفی است شبیه به خورجین که رفاده و مزاده نیز نامندش
