حقوند ترکیب ریختی از دو کلمه حق و وند است که وجود "وند" در ادبیات فارسی نشانه نوعی ارتباط است. وند در ایران باستان ( ونت ) و در سنسکریت ( وت ) بوده و گویای دارندگی ( پیوند، خویشاوند، شهروند حقوند: حقمند
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
) است. و نیز، مانندگی ( شباهت، فولادوند، حقوند: به مانند حق ) و چگونگی ( حقوند: چگونگی زیستن و مسئولیت نسبت به حق ) ، دلالت می کند.