در ایران، بر پایه قوانین قضایی نظام جمهوری اسلامی ایران، حقوق افراد ال جی بی تی به رسمیت شناخته نشده است و همجنس گرایان بر پایه احکام اسلام با خطر اعدام مواجه هستند.
در دوران پیش از اسلام، آیین زرتشت در ایران وجود داشته است و شاهنشاهی ساسانی این آیین را به عنوان دین رسمی کشور درآورد. آموزه های زرتشت ارتباط جنسی میان دو مرد در نهاد خود اهریمنی است؛ هر دو کسی که اقدام به دخول مقعدی می کنند دیو به شمار می آمدند و پس از مرگ نیز به شکل دیو باقی می ماندند. از این رو هر دو طرف رابطه در صورت دیده شدن با هم باید به مجازات مرگ می رسیدند. به نظر می رسد که این مجازات به آرامی در مقابله با آیین های بسیار کهن تر ایرانی شامل چندخدایی و شاهدبازی برخاسته است و در دوران هخامنشی به برخوردهای سخت رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
سرزمین ایران در سال ۶۳۷ پس از میلاد به دست عرب های مسلمان فتح شد و اسلام جای آیین پیشین را گرفت. در کتاب دینی مسلمان ها، قرآن، مجازاتی زمینی برای رفتارهای همجنسگرایانه پیش بینی نشده بود و مسلمانان باورمند تنها از این آگاه بودند که چنین عملی خداوند ( الله ) را خشمگین می کند. نتیجه چنین عدم قطعیتی در برخورد با همجنسگرایان سطحی از پذیرش بود که در آن حتی شاهدبازی در سده های آغازین اسلام تحمل می شد و بسیاری از شعرهای به زبان عربی در این هنگام مملو از سخن از پسران و زیبایی هایشان بود. بخش بزرگی از ادبیات کهن ایران در دوره مسلمان شدن مردم این کشور نیز به نمایش وجود همجنسگرایی در میان ایرانیان می پردازد.
در میان اشعار پارسی اشاره به عشق جنسی در کنار اشاره به عشق معنوی دیده می شود. از جمله در گلستان و بوستان سعدی و نیز غزلیات او به دفعات از کشش جنسی میان همجنسان سخن به میان آمده است.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، نظام جمهوری اسلامی، موارد بسیاری از حکم اعدام، شلاق و زندان برای همجنس گرایان را در کارنامه نقض حقوق بشری خود داشته است.
در دوران پیش از اسلام، آیین زرتشت در ایران وجود داشته است و شاهنشاهی ساسانی این آیین را به عنوان دین رسمی کشور درآورد. آموزه های زرتشت ارتباط جنسی میان دو مرد در نهاد خود اهریمنی است؛ هر دو کسی که اقدام به دخول مقعدی می کنند دیو به شمار می آمدند و پس از مرگ نیز به شکل دیو باقی می ماندند. از این رو هر دو طرف رابطه در صورت دیده شدن با هم باید به مجازات مرگ می رسیدند. به نظر می رسد که این مجازات به آرامی در مقابله با آیین های بسیار کهن تر ایرانی شامل چندخدایی و شاهدبازی برخاسته است و در دوران هخامنشی به برخوردهای سخت رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
سرزمین ایران در سال ۶۳۷ پس از میلاد به دست عرب های مسلمان فتح شد و اسلام جای آیین پیشین را گرفت. در کتاب دینی مسلمان ها، قرآن، مجازاتی زمینی برای رفتارهای همجنسگرایانه پیش بینی نشده بود و مسلمانان باورمند تنها از این آگاه بودند که چنین عملی خداوند ( الله ) را خشمگین می کند. نتیجه چنین عدم قطعیتی در برخورد با همجنسگرایان سطحی از پذیرش بود که در آن حتی شاهدبازی در سده های آغازین اسلام تحمل می شد و بسیاری از شعرهای به زبان عربی در این هنگام مملو از سخن از پسران و زیبایی هایشان بود. بخش بزرگی از ادبیات کهن ایران در دوره مسلمان شدن مردم این کشور نیز به نمایش وجود همجنسگرایی در میان ایرانیان می پردازد.
در میان اشعار پارسی اشاره به عشق جنسی در کنار اشاره به عشق معنوی دیده می شود. از جمله در گلستان و بوستان سعدی و نیز غزلیات او به دفعات از کشش جنسی میان همجنسان سخن به میان آمده است.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، نظام جمهوری اسلامی، موارد بسیاری از حکم اعدام، شلاق و زندان برای همجنس گرایان را در کارنامه نقض حقوق بشری خود داشته است.
