حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حقوق بشر اقتصادی اجتماعی، مانند حق آموزش، حق مسکن، حق استاندارد زندگی کافی، حق بر سلامتی و حق علم و فرهنگ هستند. حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در میثاق های بین المللی و منطقه ای حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و تحت حفاظت قرار دارند. دولت های عضو الزامی قانونی برای احترام گذاشتن، حفاظت و به جا آوردن حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارند و از آنان انتظار می رود به منظور رعایت آنها «اقدام مترقی» انجام دهند.
اعلامیه جهانی حقوق بشر شماری از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به رسمیت می شناسد، و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منبع اصلی قانونی بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
بسیاری از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده در میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در برخی از مواد کنوانسیون های حقوق بشری مانند: پیمان نامه حقوق کودک - کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض نژادی - کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه اشخاص دارای ناتوانی به تفضیل توضیح داده شده است.
حق های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حق هایی هستند که دولت ها برای تحقق آنها صرفاً متعهد به وسیله می باشند و نه نتیجه. عموم حق های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جزء حقوق موضوعه محسوب می شوند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاعلامیه جهانی حقوق بشر شماری از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به رسمیت می شناسد، و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منبع اصلی قانونی بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
بسیاری از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده در میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در برخی از مواد کنوانسیون های حقوق بشری مانند: پیمان نامه حقوق کودک - کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض نژادی - کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه اشخاص دارای ناتوانی به تفضیل توضیح داده شده است.
حق های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حق هایی هستند که دولت ها برای تحقق آنها صرفاً متعهد به وسیله می باشند و نه نتیجه. عموم حق های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جزء حقوق موضوعه محسوب می شوند. [ ۱]
