حق وجود ( انگلیسی: Right to exist ) را مشخصه ملت ها می گویند. بر اساس مقالهای از ارنست رنان، فیلسوف فرانسوی قرن نوزدهم، یک دولت زمانی حق وجود دارد که افراد بخواهند منافع خود را فدای جامعه ای کنند که آن را نمایندگی می کند. بر خلاف تعیین سرنوشت، حق وجود ویژگی دولت ها است نه مردم. این حق، حقی نیست که در حقوق بین الملل به رسمیت شناخته شده باشد. این عبارت از دهه ۱۹۵۰ در جریان درگیری اعراب و اسرائیل برآمده است.
... [مشاهده متن کامل]
حق وجود یک دولت در عمل ممکن است در مقابل حق دولتی دیگر برای حفظ تمامیت ارضی تعدیل شود. طرف داران حق وجود، آن را به «حق وجود داشتن» ارجاع می دهند، که گفته می شود حق اساسی دولت ها است و صدها سال توسط نویسندگان حقوق بین الملل به رسمیت شناخته شده است
توماس پین ( ۱۷۳۷–۱۸۰۹ ) از عبارت «حق وجود» برای اشاره به اشکال حکومت استفاده کرد و استدلال کرد که دولت نمایندگی حق وجود دارد، اما حکومت موروثی این طور نیست. در سال ۱۸۲۳، سر والتر اسکات برای «حق وجود در مردم یونان» استدلال کرد. ( در آن زمان یونانیان علیه حکومت ترکیه شورش کردند: جنگ استقلال یونان ) طبق کتاب «ملت چیست؟» رنان ( ۱۸۸۲ ) ، «تا زمانی که این آگاهی اخلاقی قدرت خود را با فداکاری هایی که خواستار کناره گیری از سلطنت است اثبات کند، فرد به نفع جامعه، مشروع است و حق وجود دارد. اگر در حدود آن شک و شبهه ایجاد شد، با مردم مناطق مورد اختلاف مشورت کنید. » وجود حق تاریخی نیست، بلکه «یک همه پرسی روزانه است، همان طور که وجود یک فرد تأیید دائمی زندگی است. » این عبارت با اشاره به فروپاشی امپراتوری عثمانی در سال ۱۹۱۸ کاربرد زیادی پیدا کرد. الیاکیم و رابرت لیتل در سال ۱۹۰۳ نوشتند: «اگر ترکیه حق وجود دارد؛ و قدرت ها خیلی سریع ادعا می کنند که وجود دارد، به همان اندازه از حق دفاع از خود در برابر همه تلاش هایی که برای به خطر انداختن موجودیت سیاسی او موجود است، دارد. »
حق وجود ارمنستان در کنگره برلین در سال ۱۸۷۸ به عنوان مسئله ارمنی شناخته شد و بار دیگر در جریان نسل کشی ارامنه در جنگ جهانی اول مطرح شد.
به گفته ناسیونالیست های باسک، «منطقه خودمختار باسک» کشور باسک ها است که به عنوان یک ملت مانند لهستان یا ایرلند حق حیات مستقل دارند. باسک ها مردمی بسیار قدیمی هستند…
... [مشاهده متن کامل]
حق وجود یک دولت در عمل ممکن است در مقابل حق دولتی دیگر برای حفظ تمامیت ارضی تعدیل شود. طرف داران حق وجود، آن را به «حق وجود داشتن» ارجاع می دهند، که گفته می شود حق اساسی دولت ها است و صدها سال توسط نویسندگان حقوق بین الملل به رسمیت شناخته شده است
توماس پین ( ۱۷۳۷–۱۸۰۹ ) از عبارت «حق وجود» برای اشاره به اشکال حکومت استفاده کرد و استدلال کرد که دولت نمایندگی حق وجود دارد، اما حکومت موروثی این طور نیست. در سال ۱۸۲۳، سر والتر اسکات برای «حق وجود در مردم یونان» استدلال کرد. ( در آن زمان یونانیان علیه حکومت ترکیه شورش کردند: جنگ استقلال یونان ) طبق کتاب «ملت چیست؟» رنان ( ۱۸۸۲ ) ، «تا زمانی که این آگاهی اخلاقی قدرت خود را با فداکاری هایی که خواستار کناره گیری از سلطنت است اثبات کند، فرد به نفع جامعه، مشروع است و حق وجود دارد. اگر در حدود آن شک و شبهه ایجاد شد، با مردم مناطق مورد اختلاف مشورت کنید. » وجود حق تاریخی نیست، بلکه «یک همه پرسی روزانه است، همان طور که وجود یک فرد تأیید دائمی زندگی است. » این عبارت با اشاره به فروپاشی امپراتوری عثمانی در سال ۱۹۱۸ کاربرد زیادی پیدا کرد. الیاکیم و رابرت لیتل در سال ۱۹۰۳ نوشتند: «اگر ترکیه حق وجود دارد؛ و قدرت ها خیلی سریع ادعا می کنند که وجود دارد، به همان اندازه از حق دفاع از خود در برابر همه تلاش هایی که برای به خطر انداختن موجودیت سیاسی او موجود است، دارد. »
حق وجود ارمنستان در کنگره برلین در سال ۱۸۷۸ به عنوان مسئله ارمنی شناخته شد و بار دیگر در جریان نسل کشی ارامنه در جنگ جهانی اول مطرح شد.
به گفته ناسیونالیست های باسک، «منطقه خودمختار باسک» کشور باسک ها است که به عنوان یک ملت مانند لهستان یا ایرلند حق حیات مستقل دارند. باسک ها مردمی بسیار قدیمی هستند…
