حق به جانب

حق به جانب بودن، صرفاً نتیجۀ ذهنی پر اشکال است.
از کتاب ( دربارۀ خوب بودن ) نوشتۀ ( آلن دوباتن )

( حق به جانب ) به فردی اطلاق می شود که کلام یا رفتارش را - بدون در نظر گرفتن درست یا غلط بودن آن - به فرد دیگری تحمیل و یا به دلیل عدم پذیرش و مواردی از این قبیل . . . بر درست بودن سخن یا رفتار خود پافشاری می کند، البته گاهی خود فرد حتی از اشتباه بودن آن آگاه است.
... [مشاهده متن کامل]

یعنی طرف همیشه حق را به خودش می دهد حتی اگر در اصل حق با او نباشد!!!!

خود درست انگاری یا خود هوده انگاری شاید بتواند جایگزین حق به جانب بودنگردد و مفهوم آن را بهتر برساند . حق به جانب بودن = خود درست انگاری یا خود هوده انگاری - هوده = حق

بنابراین میشه گفت مفهوم حق به جانب بودن به معنی از خود راضی بودن درست تر از خودخواه بودنه! چون خودخواه بودن مفهوم کلی هست و خیلی جوانب در نظر میگیره در صورتی که حق به جانب بودن در مورد یک باوری هست. از یک باوری میاد که خواه غلط یه درست گوینده به اون باور داره

حق به جانب بودن از خودباوری میاد به این معنی که نظراتش مورد چیزی چه درست باشه و چه نباشه اونو باور داره چون فکر میکنه برداشتش در مورد اون چیز بخصوص درسته. . . . . البته میتونه مفهومی فرعی در مورد خودخواه بودن هم داشته باشه که در زیرمجموعه این مفهوم قرار میگیره و نه مفهوم صرف و قطعی .

خودخواه

دارای ظاهر مظلوم