حق الیقین

لغت نامه دهخدا

حق الیقین. [ ح َق ْ قُل ْ ی َ ] ( ع اِ مرکب ) یکی از مراتب ثلاثه یقین ، یعنی علم الیقین و عین الیقین و حق الیقین. خالص و واضح یقین. حضور. و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: حق الیقین عبارت از فناء عبد است در حق علماً و شهوداً و حالاً نه علماً فقط پس هرگاه کسی مرگ را معترف و عالم باشد این علم الیقین است و هرگاه آنرا معاینه کند عین الیقین است و هرگاه آنرا بچشد حق الیقین است و گویند علم الیقین ظاهر شریعت است و عین الیقین اخلاص در شریعت است و حق الیقین مشاهده در شریعت است. و رجوع به تعریفات جرجانی شود.

فرهنگ فارسی

کتابی است در مسایل دینی در تالیف ملا محمد باقر مجلسی .
( اسم ) شهود حق است در مقام عین جمع : و اگر چه علمای دین و عارفان معرف حق الیقین در فظیلت عفو و منقبت احسان مبالغه ها نموده اند ....

فرهنگ عمید

۱. یقین داشتن به ماهیت چیزی که به جمیع حواس دریافته شده و هیچ شک و تردید در آن نباشد.
۲. (تصوف ) سومین مرحله از مراحل سه گانۀ سلوک، پس از علم الیقین و عین الیقین، برابر با شهود حق در مقام عین جمع.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] حق الیقین بالاترین مرتبه از مراتب سه گانه یقین در عرفان اسلامی در کنار علم الیقین و عین الیقین است. شهید مطهری می گوید در این مرحله انسان خود را با خدا در تماس می بیند و در همه چیز خدا را مشاهده می کند. این نوع از یقین، اتحاد با حقیقت دارد و ویژه مقربان است.
یقین در لغت به معنای علمی است که شک و تردیدی در آن نیست. در اصطلاح عرفان اسلامی، حق الیقین آن است که انسان نه تنها شاهد حق باشد بلکه عین شهود حق قرار گیرد، فانی از غیر و باقی بالله شود، از خود چیزی نداشته باشد و در معرفت الهی غرق شود. در معرفت، بالاتر از حق الیقین چیزی وجود ندارد و انسان نسبت به خدا، به مرحله ای می رسد که نه تنها مستقیم خود را با ذات حق در تماس می بیند، بلکه خودی نمی بیند؛ فعل را فعل او، صفت را صفت او و در همه چیز، او را می بیند. همانند کسی است که وارد در آتش شود و سوزش آن را لمس کند، و به صفات آتش متصف گردد. این بالاترین مرحله یقین است که هیچ گونه شبهه ای در آن نیست.
این نوع از یقین که اتحاد با حقیقت است، اصطلاحش در قرآن آمده است: «وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِین» و آن(قرآن) یقین خالص است

[ویکی اهل البیت] منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
محمدباقر محمدتقی مجلسی (م 1111 ق).
این کتاب دوره کامل مباحث اصول دین و ضروریات مذهب شیعه را دربردارد. روش مؤلف در اثبات مطالب، روش کلامی شیعه است که آن آمیزه ای است از استدلال به آیات قرآن و روایات معصومان علیهم السلام.
بحث در توحید و نبوت به صورت کوتاه انجام شده است؛ ولی در مورد امامت به تفصیل سخن به میان آمده و با بررسی مسئله غدیرخم و ادله امامت به تفصیل به اثبات امامت ائمه دوازده گانه پرداخته شده است.
در مرحله بعد به تفصیل از معاد و رجعت سخن به میان آمده است. معانی اسلام، کفر، ارتداد، انواع گناه و توبه پایان بخش مباحث کتاب است.
این کتاب به همت کتابفروشی اسلامی تهران به قطع وزیری چاپ شده است.

[ویکی نور] "حق الیقین" آخرین تصنیف علامه مجلسی است که به سال 1109ق آن را به پایان برده است. این اثر درباره اصول دین و به زبان فارسی نگاشته شده و مصنف با استناد به آیات و اخبار و ادله عقلی به اثبات توحید، نبوت، امامت و معاد پرداخته و بیشترین حجم آن را مبحث امامت به خود اختصاص داده که عمدتا راجع به تاریخ سیاسی و اندیشه سیاسی شیعه در زمان حضور است.
کتاب مجموعا در 6 باب تدوین شده است که باب اول آن با موضوع «اقرار به وجود حق تعالی و صفات کمالیه او» در 10 فصل و باب دوم با عنوان «صفاتی که از حق تعالی نفی باید کرد» در 8 مبحث تألیف شده است.
«صفات متعلق به افعال حق تعالی» عنوان باب سوم این کتاب است که در 3 مبحث تدوین شده است. مطالب باب چهارم این کتاب با عنوان «مباحث نبوت» در 5 مقصد بیان شده است. «امامت» نیز عنوان باب پنجم این کتاب است که مطالب آن در 8 فصل و نه مقصد ارائه شده است.
باب پایانی این کتاب به موضوع «اثبات معاد و بیان مقدمات و توابع آن از وقت مرگ تا انقضای امر عالم» اختصاص یافته است که مطالب آن مجموعا در 20 فصل ارائه شده است.
علامه مجلسی در بحث امامت، در تعریف امام می گوید: ((امام، کسی است که مقتدا و پیشوای امت باشد، در جمیع امور دنیا و دین به نحوی که پیامبر(ص) می کرد، به نیابت و جانشینی نه بر سبیل استقلال))، وی سپس با استناد به اتفاق فرقه امامیه، نصب امام را بر خداوند عقلا و نقلا واجب می داند و ادله عقلی و نقلی آن را ذکر می کند و ضمن اشاره به صفات و شرائط امام که از نظر وی همان افضل بودن امام در جمیع جهات، و عصمت و هاشمی بودن است، گفتار مفصلی را درباره راه های شناخت امام، اثبات امامت علی(ع) و سایر ائمه(ع)و وجود امام زمان(عج) و غیبت آن حضرت ارائه می دهد.

[ویکی فقه] حق الیقین (کتاب). کتاب حق الیقین (اصول دین و معارف)، نوشته محمدباقر بن محمد تقی مجلسی (م ۱۱۱۱ ق) یک دوره کامل مباحث اصول دین و ضروریات مذهب شیعه را دربردارد.
کتاب حق الیقین (اصول دین و معارف) نوشته محمدباقر بن محمد تقی مجلسی (م ۱۱۱۱ ق) است.
معرفی اجمالی
این کتاب دوره کامل مباحث اصول دین و ضروریات مذهب شیعه را دربردارد. روش مؤلف در اثبات مطالب، روش کلامی شیعه است که آن آمیزه ای است از استدلال به آیات قرآن و روایات معصومان (علیهم السّلام). مولف بحث در توحید و نبوت را به صورت کوتاه انجام داده است؛ ولی در مورد امامت به تفصیل سخن به میان آمده و با بررسی مسئله غدیرخم و ادله امامت، به تفصیل به اثبات امامت ائمه دوازده گانه پرداخته شده است. در مرحله بعد، به تفصیل از معاد و رجعت سخن به میان آمده است. معانی اسلام، کفر، ارتداد، انواع گناه و توبه پایان بخش مباحث کتاب است.
وضعیت نشر
این کتاب، به زبان فارسی توسط کتابفروشی اسلامیه تهران، به قطع وزیری چاپ شده است؛ همچنین به همت علامه سیدعبدالله شبر به زبان عربی ترجمه و چاپ شده است.
منبع
...

دانشنامه آزاد فارسی

حَقُّ الیقین
اصطلاحی عرفانی (با منشأ قرآنی) نشان دهندۀ مرتبه ای از یقین که برای شماری از سالکانِ منتهی حاصل می شود. عارفان، مراتب یقین به حقیقتِ نهان جهان را به ترتیب علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین دانسته اند. چنانچه رتبۀ حق الیقین نصیب سالکی شود، او به غیب چنان می نگرد که گویی به عالم شهود نگریسته است. گروهی از عارفان، از بَردُالیقین نیز یاد کرده اند و آن را تنها مختص به پیامبر اکرم (ص) دانسته اند.

حق الیقین (کتاب). حَقُّ الیَقین (کتاب)
(عنوان کامل: حَقُّ الیَقین فی مَعْرِفَة رَبِّ الْعالَمین) تألیف شیخ محمود شبستری، کتابی به فارسی، در تبیین عرفانی مبدأ و معاد. این کتاب مشتمل است بر هشت باب و مؤلف در آن به مباحثی چون ظهور ذاتی حق تعالی، وجوب وحدت او، ممکن الوجود و معاد پرداخته است. اگرچه نثر کتاب آمیخته با اصطلاحات عرفانی است، روشن و سلیس می نماید. حقّ الیقین بارها به چاپ رسیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس