[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
حفظ (۴۴ بار)
«حَفِیظ» از مادّه «حِفْظ» به کسی می گویند که از شخص یا چیزی مراقبت کرده و او را از زیان و ضرر حفظ می کند. «حَفِیظ» از این نظر که صفت مشبهه است و معنای ثبات و دوام را می رساند با «حافظ» که اسم فاعل است تفاوت دارد، بنابراین «حفیظ» به معنای کسی است که به طور مداوم مراقب حفظ چیزی می باشد; در نتیجه مفهوم آیه چنین می شود که مسئولیت پیامبر(صلی الله علیه وآله)مسئولیت رهبری، هدایت و دعوت به سوی حق و مبارزه با فساد است.
حفظ (۴۴ بار)
«حَفِیظ» از مادّه «حِفْظ» به کسی می گویند که از شخص یا چیزی مراقبت کرده و او را از زیان و ضرر حفظ می کند. «حَفِیظ» از این نظر که صفت مشبهه است و معنای ثبات و دوام را می رساند با «حافظ» که اسم فاعل است تفاوت دارد، بنابراین «حفیظ» به معنای کسی است که به طور مداوم مراقب حفظ چیزی می باشد; در نتیجه مفهوم آیه چنین می شود که مسئولیت پیامبر(صلی الله علیه وآله)مسئولیت رهبری، هدایت و دعوت به سوی حق و مبارزه با فساد است.
wikialkb: حَفِیظا