حفی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
حفیّ از «حَفِیَ» به معنای مبالغه در اکرام و نیکوکار لطیف است ؛ بدین معنا که با دقت، نیازها را پیگیری و آنها را یکی پس از دیگری برطرف می سازد. این واژه به معنای عالم هم آمده است.
این صفت درباره خداوند به معنای بسیار نیکوکار در آیه 47 سوره مریم(19) بیان شده است.

[ویکی الکتاب] معنی حَفِیٌّ: عالم و با خبر از چیزی ( این کلمه از ماده حفیت فی السؤال : اصرار کردم در پرسش گرفته شده )
ریشه کلمه:
حفو (۳ بار)

«حَفِیٌّ» در اصل به معنای کسی است که پی در پی از چیزی سؤال می کند و با دقت و اصرار تعقیب می نماید و از آنجا که اصرار در سؤال باعث پیشرفت علم و دانش انسان می شود، گاهی این کلمه به معنای «عالم و دانشمند» نیز آمده است.