حفوه

لغت نامه دهخدا

( حفوة ) حفوة. [ ح ِ وَ ] ( ع مص ) حفی. برهنه پای رفتن. برهنه پا شدن. ( دهار ). پای برهنه شدن. ( زوزنی ).
|| سوده پای گردیدن.

حفوة. [ ح ُ وَ ] ( ع اِمص ) برهنه پائی. پابرهنگی. || سودگی پای آدمی و سپل شتر و سم ستور. حفیة.

پیشنهاد کاربران

بپرس